Op het laagste deel van de Gelderse Vallei ligt de Grebbeliniedijk uit 1745. De dijk had twee functies: allereerst moest het de scheiding vormen tussen het geïnundeerde (onder water gezette) deel aan de oostzijde van de linie en de droge westzijde waar eigen militairen bivakkeerden. In de tweede plaats was de liniedijk voorzien van een borstwering, waarachter geschut en geweerschutters vanuit een gedekte positie op aanvallende troepen konden schieten.
De dijk was zo gesitueerd dat plaatsen als Woudenberg, Leusbroek, Amersfoort, Soest en Baarn ten tijde van oorlog droge voeten hielden. Beken van de Veluwe water(d)en af op deze Vallei en konden de inundatie daardoor van een permanente wateraanvoer voorzien.
Aanvankelijk bestond de liniedijk vrijwel uitsluitend uit rechtlijnige tracés, maar aan het einde van de 18e eeuw kwam hier verandering in. Met name bij doorgaande wegen werden vestingvormen toegevoegd, waardoor de linie aan kracht won.
De liniedijk begint bij de Slaperdijk ter hoogte van Veenendaal en eindigt bij de Vudijk ter hoogte van Soest. De dijk tussen beide punten strekte zich uit over een lengte van ruim 26 kilometer. Daarvan is ongeveer 21 kilometer bewaard gebleven. In Amersfoort verdween in de jaren ’60 van de vorige eeuw bijna 4 km toen de rondweg werd aangelegd. Een ander deel in Amersfoort verdween door nieuwbouw. In Leusden werd ongeveer 500 meter afgegraven ten behoeve van bedrijventerrein De Horst. Verder gingen kleine delen verloren door de aanleg van de A12 en de spoorlijn Arnhem-Utrecht.
De liniedijk maakt deel uit van Rijksmonument Grebbelinie, dat daarmee sinds 2011 een beschermde status geniet.